Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008

Προσπαθούσα να χύσω Villanova στην πίσω τσέπη του καθίσματος του μπατσικού


...Η βόλτα στο Χαλάνδρι με το μπατσικό είχε το ενδιαφέρον της, αφού για να φανταστείτε άρχισα να αλλάζω χρώμα για να προσαρμοστώ στο πετσί του ρόλου του κακοποιού στοιχείου που μπουκάρει σε άσυλα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με σκοπό να τρομοκρατήσει την σκελετωμένη καθαρίστρια μπουλντογκ, η οποία περνάει τις απογευματινές ώρες τραβώντας τα βυζιά της στις άδειες αίθουσες του 4ου Λυκείου
.
Ο timos είχε πιάσει πάλι τα περί αλλοιώσεων του νομικού κώδικα και είχε προκαλέσει αυχενικό στον αρχίμπατσο που γύριζε συνεχώς το κεφάλι του πίσω προσπαθώντας να τον αντικρούσει με εκφοβισμούς του τύπου μπλα μπλα μπλα ΓΑΔΑ μπλα μπλα μπλα αυτόφωρο μπλα μπλα μπλα έτσι είναι ο νόμος αγόρι μου και τέτοια. Καθώς το μπατσικό έστριβε προς την Περικλέους και χανόταν μέσα στα στενά για να μας προκαλέσει τον γνωστό πανικό του αποπροσανατολισμού παρατήρησα ότι στην τσέπη του καθίσματος του οδηγού ξεπρόβαλε το κεφαλάκι ενός αφροντούζ σαπουνιού. Άκυρο ρε φίλε!!. Στην αρχή μου δημιούργησε διάφορες ευφάνταστες χρήσεις που θα μπορούσε να έχει ένα τέτοιο αντικείμενο μέσα σε ένα περιπολικό, μα κατάφερα να αποτρέψω το στόμα από ένα flow ερωτήσεων σορι αλλά το κρεμοσάπουνο τι ρόλο βαράει που θα έπεφταν σαν γκράφιτι πάνω στο τσιμεντένιο χιούμορ του κυρ. αστυνόμου, και περιορίστηκα στην προσπάθεια μου να το αδειάσω μέσα στην τσέπη, αλλά δεεε! Το γ!#$%7ω είχε και ασφάλεια (ε βέβαια αφού είσαι μέσα σε περιπολικό της ασφάλειας ρε φίλε..). Τεσπα τα παράτησα, άλλωστε είχαμε φτάσει έξω από το ΑΤ Χαλανδρίου.

Παρατήρηση:

-Οι πίσω πόρτες σε ένα μπατσικό δεν ανοίγουν από μέσα!!!
-Για νέο μας το λες ρε μλκ αυτό???
-Ναι μλκ μου και επειδή το παίζεις και ξερόλας σου λέω ότι οι πόρτες μπορεί να μην ανοίγουν από μέσα ΑΛΛΑ τα ηλεκτρικά παραθυράκια ανοίγουν κανονικότατα!!! δικέ μου.
Όλα τα παλικαράκια που ετοιμάζονται να πάνε άδικα μέσα για τα καλά,
ας έχουν στο μυαλό τους και αυτήν την εκδοχή απόδρασης,
...με πιάνεις?
.....σιγά μη προλάβεις!!!



Μπαίναμε στο Τμήμα και κρατούσα ακόμα τυλιγμένο στη σακούλα το μπυράκι που με είχε εφοδιάσει ο brooo. Είχα την εντύπωση ότι θα μας κλείδωναν σε διαφορετικά δωματιάκια και θα άρχιζαν τα κινηματογραφικά ... ο φίλος σου μας τα είπε όλα ...αν μιλήσεις τώρα μπορεί και να την βγάλεις καθαρή, αλλά αντί γι αυτού του είδους τις σκληροπυρηνικές στιχομυθίες, μας καθίσαν στο πολύ βολικό καναπεδάκι του γραφείου της αστυνομικού υπηρεσίας, η οποία (καλό κομματάκι του λόγου της) μας πήρε τα ωραιότατα στοιχεία μας. Κοινός μας φακελώσανε μεγάλε! Αφού τα κατέγραψε όλα πάνω σε κίτρινα post it πήγε στο διπλανό γραφείο, όπου φαντάζομαι κρυβόταν ο super επεξεργαστής εξακρίβωσης στοιχείων με ντουαλτρονικό IR νταταμπεης και το καινούριο τσιπάκι λιθείου-καδμίου-πορδονίου. Το κελάηδισμα του Viewsonic keyboard ακουγόταν ολοκάθαρα από δίπλα καθώς πληκτρολογούσε τα δεδομένα στο δεν ξέρω εγώ απ'αυτά ασχολούμε με πρόκες ψηφιακό ηλεκτρονικό υπολογηστικό σύστημα. Ο κολλητός, προσπαθώντας να σπάσει τον πάγο, άνοιξε την βιωματική του ιατρική βικιπεδια και μου εξηγούσε τί εστί απλαστική αιμοκάτιδεθυμάμαι, που είχε βλάψει ένα φίλο μας, ενώ μας παρατηρούσε απο το απέναντι σκοτεινό κρατητήριο ένα μισοκλαμένο πακιστάνι που του έκλεισαν ξαφνικά το πορτάκι στη μάπα αφήνοντάς τον στο σκοτεινό του κελί να κλαίει τον πόνο του και γω τον δικό μου, γιατί μάγκες μου τα πράγματα δεν ήταν και πολύ θετικά, ανακεφαλαιώνοντας είχαμε εισβάλει σε κρατικό κτήριο (και καλά), απολογούμενοι ότι είχαμε αποφοιτήσει το σχολικό έτος 1999-2000 από κει, ο κολλητός δεν είχε πια πολιτική ταυτότητα καθότι σκατοφάνταρο, και γω δεν είχα κάποιον στο σπίτι για να φέρει την δική μου στο Αστυνομικό Τμήμα, plus είχα βγάλει δεύτερη ταυτότητα κάποια στιγμή που είχα χάσει την παλιά μου χωρίς να έχω δηλώσει απώλεια και φοβόμουν μήπως το βρουν περίεργο κι αυτό και με κρατούσαν μέσα και σουξου μουξου μανταλάκια από την λαϊκή.
Δεν ξέρω πως περιμένατε ότι θα τελείωνε όλο αυτό αλλά τελικά μας έδωσαν πόδι και καλά εκάμνανε
γιατί ο κολλητός δεν ήταν αυτός που ήταν, αλλά γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας εμπνεόμενος από αντεξουσιαστική διάθεση και με πατέρα μεγαλοδικηγόρο, και θα είχε τη δυνατότητα να τους κάνει όλους τους αύριο το πρωί με ένα τηλεφώνημα να τρέχουν και να μη φτάνουν
!



Ο κολλητός όμως είχε την δικιά του οπτική.


THE END